O książce: 1961 / W swoim liście do „Przyjaciół z Ukrainy” Ljubow Kosmodemyanskaja, matka Bohatera Związku Radzieckiego Zoi Kosmodemyanskaya, napisała: „. ..Kiedy Zoja przybyła do oddziału partyzanckiego i przyjęła partyzanckie imię „Tanya”, jej towarzysze pytali, dlaczego tak się nazywa. Następnie opowiedziała im o ukraińskiej nauczycielce, Tatyanie Solomachy, która bohatersko zginęła w wojnie domowej. Kaci Białej Gwardii przesłuchiwali ją torturami, ale młoda Ukrainka trzymała się dumnie i nie zdradziła towarzyszy...” Te ekscytujące wydarzenia z legendarnych dni rewolucji i wojny domowej są nadal dobrze pamiętane na Kubaniu. Siwobrody dziadkowie, przed którymi drżały niegdyś białe armie, uwielbiają wspominać swoją wojskową młodość... Skromny granitowy obelisk w centrum wsi Poputnaja. Imiona bohaterów lśnią na nim złotem. W jego pobliżu, w dni uroczyste i świąteczne, zwłaszcza 7 listopada, ustawiają się wyraźne szeregi pionierów, pozdrawiających odważnych partyzantów. Dmie róg, szumią bębny... Głośne głosy wypowiadają przysięgę. A niedaleko stali dziadkowie - żywi świadkowie i uczestnicy wielkich bitew, walczący przyjaciele nieśmiertelnej Tanyi Solomachy - Nazar Szpilko, Efim Greczko, Iwan Bogdanow, Prokop Szejko, Tritenko, Nemich... Ich białe grzywki trzepoczą, stare Kozacy gdzieś zaglądają. I zdaje się, że widzą, jak ich pułk grzmi po drogach rewolucji, jak ona, orzeł Kubania, leci przed siebie... Ale czy tylko starzy weterani martwią się obrazami trudnych dni? Czy wyczyn dziewczyny Kubań nie rozbrzmiewa potężnym echem w sercach milionów?! Autor zaprasza Cię, drogi czytelniku, abyś wraz z nim przeniósł się w heroiczną epokę wielkich bitew za sprawę ludu.…